Matriarcas — 8 de Março




Comezan as historias con homes encumados,
rematan sempre todas con mulleres que os salvaron
da morte do intelecto, insectos que os picaron
de turbias lendas vellas que non queren nin lembrar.

E nós pouquiño a pouco ímonos situando,
construíndo barricadas no país dos alalás.
Nós en corpo e alma, nós mercando calma,
nós cousa por cousa sen podernos despistar.

Nós aleitadoras, nós conquistadoras,
brillantes activistas da vida cotiá.
E nós que resistimos a séculos de forza,
e nós as matriarcas do país dun tal Breogán.

Comezan as historias con home encumados,
rematan sempre todas con mulleres que os salvaron
da morte do intelecto, insectos que os picaron,
de turbias lendas vellas que non queren nin lembrar.

Nós aleitadoras, nós conquistadoras,
brillantes activistas da vida cotiá.
E nós que resistimos a séculos de forza,
e nós as matriarcas do país dun tal Breogán

(“Comienzan las historias / con hombres en la cuna
terminan siempre todas / con mujeres que los salvan
de la muerte del intelecto / de los insectos que les han picado
de turbias leyendas viejas / que no quieren ni recordar.

Y nosotras poco a poco / nos vamos situando
construyendo barricadas / en el país de los alalás.
Nosotras en cuerpo y alma, / nosotras consiguiendo tranquilidad,
nosotras cosa tras cosa / sin podernos despistar.

Nosotras amamantadoras, / nosotras conquistadoras,
brillantes activistas / de la vida cotidiana.
Y nosotras que resistimos / a siglos de violencia,
Y nosotras matriarcas / del país de un tal Breogán.

Comienzan las historias / con hombres en la cuna
terminan siempre todas / con mujeres que los salvan
de la muerte del intelecto / de los insectos que les han picado
de turbias leyendas viejas / que no quieren ni recordar”.


Comentários

Mensagens populares